Geweldig nieuws voor mensen met een ‘pardonvergunning’ die geen Nederlander kunnen worden: een meerderheid van de Tweede Kamer stemde vandaag voor een motie om dit na 13 jaar alsnog mogelijk te maken. Wij hebben hier jarenlang actie voor gevoerd. Of deze doorbraak ook leidt tot een definitieve oplossing is nog niet helemaal zeker.
Er niet bij mogen horen
Voor duizenden ‘pardonners’ is het ontbreken van het Nederlanderschap van enorme emotionele en materiële betekenis. In 2007 kregen 27.000 mensen een ‘generaal pardon-vergunning’. Hun toekomst kwam daarmee definitief in Nederland te liggen. Maar toen ze na vijf jaar ook Nederlander zouden kunnen worden, bleken de ‘spelregels’ tussentijds te zijn veranderd.
Om Nederlander te kunnen worden was het laten zien van alleen een paspoort of een geboorte-akte niet langer genoeg. Dit was alleen nog mogelijk door beide, nog geldige documenten te laten zien. Dat was voor duizenden ‘pardonners’ een onmogelijke eis: hun paspoort was inmiddels verlopen en het was te gevaarlijk om terug te reizen om die documenten alsnog te bemachtigen. In sommige gevallen bestond hun land van herkomst niet eens meer.
10.000 van de 27.000 ‘pardonners’ zijn hierdoor nog altijd geen Nederlander. Voor velen voelt het alsof ze er na al die jaren nog steeds niet helemáál bij mogen horen. Zij kunnen niet stemmen bij landelijke verkiezingen en komen moeilijker aan een baan. Sommige beroepen zijn voor hen helemaal niet mogelijk, en reizen naar het buitenland is ingewikkelder. Zelfs het afsluiten van een telefoonabonnement kan al problemen opleveren.
In actie
Toen in 2013 bleek dat duizenden pardonners geen Nederlander mochten worden, sloegen we alarm in de media en bij de politiek. Met ons onderzoeksrapport ‘Maar ik voél me Nederlander’ in de hand voerden we actie om de onmogelijke eisen weer terug te draaien. Dit probleem kwam onlangs opnieuw onder de aandacht toen Yosef Tekeste-Yemane uit Ethiopië in Trouw en bij Op1 zijn verhaal vertelde.
Nog te vroeg om te juichen
Dat een meerderheid van de Tweede Kamer vandaag vóór de motie van SP en CDA om dit op te lossen stemde, is de grote doorbraak waar wij en vele anderen jarenlang voor hebben gevochten. Toch is het nog te vroeg om te juichen. Het demissionaire kabinet moet nu aan de slag om deze motie ook echt uit te voeren. Wij gaan de komende tijd kritisch volgen of het probleem nu ook echt voor eens en voor altijd wordt opgelost.