Vol afgrijzen
Met afgrijzen en grote bezorgdheid volgden wij de ontwikkelingen in Afghanistan. Nadat de Talibanstrijders stad na stad binnenvielen, heeft de terreurgroep dit weekend de macht in het land overgenomen. Tolken en andere mensen die geassocieerd worden met ‘het Westen’ zijn in levensgevaar: er staat letterlijk een prijs op hun hoofd.
Tolken
Samen met veteranen, maken wij ons al maanden enorme zorgen om het lot van de Afghanen die voor de Nederlandse militaire- en politiemissie hebben gewerkt. De uitvoering van de Nederlandse tolkenregeling – die regelt dat deze mensen in veiligheid worden gebracht via een visumafgifte op de ambassade in Kabul – is traag, bureaucratisch en sluit mensen onterecht uit.
Vijf over 12
Inmiddels is het vijf over 12. Nederland stuurt nu vluchten om mensen te evacueren. In Kabul heerst chaos en paniek en de Afghanen die recht hebben op bescherming in Nederland zijn onzeker over hun lot. De verhalen die wij van hen horen zijn hartverscheurend. Wij zijn boos over het gebrek aan politieke daadkracht en urgentie van onze regering. Op drie juni werd, in een Kamerbreed gesteunde motie, minister Bijleveld van Defensie al opgeroepen om ‘onze’ tolken voor het einde van de Nederlandse militaire inzet (eind juni) in veiligheid te brengen. Sinds die motie zijn er voor zover bij ons bekend 38 tolken naar Nederland gekomen. Een groot deel van de tolken is nog steeds in Afghanistan en wacht op evacuatie. Het gaat om een groep van ongeveer 180 tolken en hun gezinnen. Deze mensen moeten nu zo snel mogelijk geëvacueerd worden. Daarnaast zijn er nog minimaal 20 politietolken die nog steeds wachten op evacuatie.
Wees ruimhartig
Naast de tolken zijn ook andere medewerkers van de Nederlandse missies in levensgevaar, bijvoorbeeld beveiligers, chauffeurs en compound-medewerkers. Nederland sluit hen ten onrechte uit van de regeling met als argument dat hierdoor sprake is van ‘onbeheersbaarheid’ van de asielaanvragen. Dit argument is hardvochtig en strookt niet met de keiharde realiteit dat ook zij doelwit zijn van de Taliban. Landen als Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de VS maken dit onderscheid niet.
Ook Nederlandse journalisten en hulporganisaties luiden de noodklok voor Afghanen die met hen samenwerkten voor ontwikkelingsprojecten en de media. Zij moeten eveneens vrezen voor hun leven en zo snel mogelijk in veiligheid worden gebracht.